"Jangan berzina."
Perintah keenam menurut Katekismus Gereja Katolik [118] [119] [120]

(Latin: Nonle moechaberis', BM: Jangan Berzina) Menurut Gereja, manusia adalah makhluk seksual yang identiti seksualnya mesti diterima dalam kesatuan tubuh dan jiwa. [121] Perbezaan jantina dimaksudkan dengan reka bentuk ilahi [yang suci] untuk melengkapi antara satu sama lain, masing-masing mempunyai martabat yang sama dan dicipta mengikut imej Tuhan. [122] Perbuatan seksual (persetubuhan) [124] adalah suci dalam konteks hubungan sah sebagai suami isteri, mencerminkan "hadiah bersama sepanjang hayat dan lengkap antara seorang lelaki dan seorang wanita." [125] [126] Oleh itu, dosa seksual bukan sahaja merupakan kesalahan terhadap badan tetapi terhadap keseluruhan kewujudan peribadi pelakunya. [126] Dalam bukunya 1994 Crossing the Threshold of Hope, Paus Yohannes Paulus II membuat rumusan dalam kata-kata ini:

Walaubagaimanapun, orang muda sentiasa mencari kecantikan dalam cinta. Mereka mahu cinta mereka menjadi keindahan. Jika mereka tunduk kepada kelemahan, mengikut model tingkah laku yang boleh dianggap sebagai 'skandal dalam dunia hari ini' (dan malangnya model ini tersebar luas), jauh di lubuk hati mereka masih mendambakan cinta yang suci dan indah. Ini terpakai kepada lelaki dan juga perempuan. Akhirnya, mereka sedar bahawa hanya Allah yang dapat memberikan mereka cinta sebegini. Akibatnya mereka bersedia mengikut Kristus, tanpa mengira pengorbanan yang mungkin memerlukan mereka. [127]

Sama seperti Ortodoks, Yahudi dan Islam, Gereja Katolik melihat semua perbuatan seksual di luar perkahwinan [seks bebas, seks luar nikah] sebagai dosa besar . Akibat dari beratnya dosa itu ialah seseorang tidak boleh menerima Perjamuan Kudus sehinggalah dia bertaubat dan menerima pengampunan dalam Sakramen Taubat . [128]

Panggilan kepada kesucian

Pengajaran gereja tentang perintah keenam termasuk membincangkan tentang kesucian . Katekismus menggambarkan kesucian sebagai "kebajikan moral... adalah suatu anugerah daripada Tuhan, rahmat, buah usaha rohani." [129] Gereja memandang seksualiti sebagai lebih daripada sekadar perbuatan fizikal; seksualiti mempengaruhi seluruh tubuh dan jiwa, jadi Gereja mengajar bahawa kesucian adalah satu kebajikan dan semua orang dipanggil untuk mencapainya. [129] Kesucian ditakrifkan sebagai kesatuan dalaman seseorang dalam "kewujudannya sebagai makhluk fizikal dan rohani" yang berjaya mengintegrasikan seksualitinya dengan "sifat manusia keseluruhannya". [129] Untuk memperoleh kebaikan ini, orang digesa untuk memasuki "kerja keras dan panjang" penguasaan diri yang dibantu oleh persahabatan, rahmat Tuhan, kematangan dan pendidikan "yang menghormati dimensi moral dan rohani kehidupan manusia." [129] Katekismus mengkategorikan pelanggaran perintah keenam kepada dua kategori: "pelanggaran kesucian" dan "pelanggaran maruah perkahwinan." [130]

Pelanggaran kesucian

Katekismus menekankan "pelanggaran kemurnian" berikut, [131] untuk meningkatkan keseriusan menurut Peter Kreeft : [132]

1. Nafsu : Gereja mengajar bahawa keseronokan seksual adalah baik dan ia [hanya] dimaksudkan oleh Tuhan Pencipta untuk pasangan suami isteri agar "mengalami keseronokan dan keseronokan badan dan jiwa". Kreeft berkata, "Nafsu tidak bertujuan untuk keseronokan seksual seperti itu, begitu juga kegembiraan di dalamnya [hedoisme] mahupun keinginan untuknya dalam konteks yang betul." [133] Nafsu adalah keinginan untuk menikmati keseronokan seksual semata-mata, di luar matlamat penciptaan yang dinyatakan untuk penyatuan lelaki dan wanita, badan dan jiwa, dalam tindakan penyerahan [kepada Tuhan] secara bersama. [134]
2. Melancap dianggap berdosa atas sebab yang sama seperti nafsu tetapi satu tahap melebihi nafsu kerana ia melibatkan perbuatan fizikal, bukan sekadar pemikiran. [134]
3. Zina dan Percabulan ialah persetubuhan antara lelaki dan perempuan tanpa nikah. Ini dilihat bertentangan dengan "maruah manusia dan seksualiti manusia" yang secara semula jadi menjurus kepada "kebaikan suami isteri" dan "penjanaan dan pendidikan anak-anak". [134]
4. Pornografi mempunyai kedudukan lebih tinggi kerana ia dilihat sebagai penyelewengan perbuatan seksual yang bertujuan untuk dikongsi dengan pihak ketiga untuk tontonan. [134]
5. Pelacuran dilihat sebagai berdosa bagi kedua-dua penjual dan pengguna; perbuatan ini merendahkan martabat seseorang menjadi alat keseronokan seksual, mencabul maruah manusia, dan membahayakan masyarakat. Berat dosa para pelaku boleh dikurangkan jika terpaksa berbuat demikian kerana kemiskinan yang melampau, pemerasan, atau tekanan sosial. [134]
6. Rogol adalah perbuatan yang sememangnya jahat, menyebabkan kecederaan serius kepada mangsa sepanjang hayatnya.
7. Pedofil ( sumbang mahram ) dalam bentuk "perkosaan anak oleh ibu bapa mereka atau saudara-mara dewasa yang lain" atau "oleh mereka yang bertanggungjawab terhadap pendidikan anak-anak yang diamanahkan kepada mereka" dilihat sebagai dosa seksual yang paling mengerikan. [135] [134]

Homoseksualiti

Katekismus menyediakan bahagian berasingan mengenai homoseksual dan penjelasan tentang perintah keenam. Sama seperti perbuatan heteroseksual di luar perkahwinan, perbuatan homoseksual dilihat sebagai dosa . Gereja membezakan antara kecenderungan atau minat homoseksual [Identiti Homoseksual], yang tidak dilihat sebagai dosa, dan tindakan [Perbuatan] homoseksual, yang dilihat sebagai dosa. Katekismus menyatakan bahawa mereka "melanggar undang-undang semula jadi, tidak dapat menghasilkan kehidupan, dan tidak meneruskan dari afektif dan pelengkap seksual yang tulen. Dalam apa jua keadaan tidak boleh diluluskan." [136] [137] Gereja mengajar bahawa kecenderungan homoseksual adalah "bercelaru secara objektif" dan boleh menjadi percubaan yang hebat bagi orang itu, yang diajar oleh Gereja mesti "diterima dengan hormat, belas kasihan dan kepekaan ... diskriminasi yang tidak adil dalam hal mereka harus dielakkan." [136] [138]

Orang homoseksual, menurut Gereja, "dipanggil untuk hidup dalam kesucian." Mereka diminta untuk mempraktikkan kebajikan "pengawalan diri" yang mengajar "kebebasan batin" dengan sokongan rakan-rakan, doa, dan rahmat yang diperoleh daripada sakramen-sakramen Gereja . [139]Ini bertujuan untuk membantu mereka "secara beransur-ansur dan berterusan ke arah kesempurnaan Kristian [menjadi Kristian yang sejati]", yang merupakan panggilan kepada semua orang Kristian. [139]

Terdapat dua gerakan awam mewakili falsafah yang bertentangan mengenai homoseksual:

• DignityUSA berusaha mengubah ajaran Gereja untuk membenarkan tindakan seksual;
• Courage International ialah organisasi individu homoseksual yang "menyokong satu sama lain dalam usaha ikhlas mereka untuk hidup dalam kesucian dan kesetiaan kepada Kristus dan Gereja-Nya". [140]

Ikatan antara suami isteri

Menurut USCCB, perintah keenam mengarahkan pasangan suami isteri untuk mengekalkan kesetiaan seksual dan emosi kerana ia dilihat sangat penting dalam perkahwinan dan merupakan cerminan "kesetiaan [Tuhan] kepada kita". [141]

Menurut ajaran Gereja, ikatan suami isteri dimaksudkan untuk membentuk dua tujuan perkahwinan yang tidak terputus: penyatuan suami dan isteri dan kesinambungan hidup [penerusanan generasi keluarga]. [142] Aspek unitif melibatkan pemberian kewujudan setiap orang sebagai pasangan suami isteri supaya "mereka bukan lagi dua, tetapi satu." [142] Sakramen perkahwinan dilihat sebagai meterai perkenan Tuhan yang mengikat pasangan suami isteri. Ajaran gereja tentang keadaan perkahwinan memerlukan penerimaan pasangan terhadap kegagalan dan kesalahan masing-masing, dan pengiktirafan bahawa "panggilan untuk kekudusan dalam perkahwinan" adalah satu yang memerlukan proses pertumbuhan rohani dan penukaran yang boleh bertahan sepanjang hayat. [142]

Kesuburan dalam perkahwinan, keseronokan seksual, kawalan kelahiran

Kedudukan Gereja mengenai aktiviti seksual boleh disimpulkan dalam kata-kata ini: "aktiviti seksual hanya dimiliki dalam perkahwinan sebagai ekspresi kesatuan dan penyerahan total [kepada Tuhan], dan sentiasa terbuka kepada kemungkinan kehidupan baru." Perbuatan seksual dalam perkahwinan dilihat sebagai "mulia dan terhormat" dan bertujuan untuk dinikmati dengan "kegembiraan dan kesyukuran." [143] Seksualiti adalah resmi untuk perkahwinan: "Secara fitrahnya, cinta dalam perkahwinan menuntut kesetiaan yang tidak boleh dilanggar antara suami dan isteri. Ini adalah akibat daripada penyerahan mereka antara satu sama lain. Cinta adalah muktamad, bukan susunan 'sehingga diberitahu kelak.' " "Persatuan intim perkahwinan, sebagai hadiah timbal balik antara dua orang [yang dipersatukan oleh Allah], dan kebaikan anak-anak, menuntut kesetiaan total suami dan isteri dan mengandaikan kesatuan yang tidak dapat dipisahkan di antara mereka." ( Gaudium et spes 48 1) " . [144]

Kawalan kelahiran atau kontraseptif tiruan wujud sebelum adanya agama Kristian; Gereja Katolik telah mengutuk kaedah ini sepanjang sejarah kegerejaanya. [145] Sebagai tindak balas kepada Gereja England menerima amalan kontraseptif buatan pada tahun 1930, Gereja Katolik mengeluarkan ensiklik paus Casti connubii pada 31 Disember 1930. Ensiklik paus Humanae vitae 1968 adalah penegasan semula pandangan tradisional Gereja Katolik tentang perkahwinan dan hubungan suami isteri, dan mengandungi kritikan lanjut terhadap kawalan kelahiran buatan. [145]

Gereja memandang keluarga besar sebagai tanda berkat daripada Tuhan. "Menurut intipatinya, institusi perkahwinan dan hubungan suami isteri adalah bertujuan untuk kelahiran zuriat [penerus keturunan] dan pendidikan mereka dan di dalamnya terdapat mahkota kemuliaan." ( Gaudium et spes 48 1.50) Anak-anak adalah anugerah terhebat dalam perkahwinan dan amat bernilai untuk kebaikan ibu bapa mereka sendiri. (...) cinta sejati suami dan isteri sebagai orang tua dan seluruh struktur kehidupan keluarga yang terhasil daripadanya, tanpa menjejaskan tujuan perkahwinan yang lain, diarahkan untuk menggalakkan pasangan suami isteri untuk bekerjasama dengan berani dengan cinta Pencipta dan Juruselamat. yang melaluinya akan menambah dan memperkayakan keluarga-Nya dari hari ke hari. ( Gaudium et spes 50 1)" [146]

Gereja mengiktiraf bahawa ibu bapa yang bertanggungjawab kadangkala memerlukan jarak yang munasabah atau kawalan kelahiran dan memandang perancangan keluarga semulajadi sebagai boleh diterima secara moral, tetapi Gereja menolak semua kaedah kontrasepsi [147] Gereja menolak semua bentuk persenyawaan dan inseminasi buatan kerana teknik ini memisahkan perbuatan seksual daripada proses mencipta anak. Katekismus menyatakan, "Anak-anak bukanlah sesuatu yang boleh dituntut oleh siapa pun, tetapi hadiah" ... 'hadiah besar dalam perkahwinan. '  [147]

Ramai penganut Katolik ataupun bukan Katolik Barat menyatakan ketidaksetujuan terhadap sokongan Gereja terhadap perancangan keluarga semula jadi, dan berpendapat bahawa ini menyumbang kepada kepadatan penduduk yang tinggi dan kemiskinan isi rumah [Keluarga]. [148] [149] Keengganan Gereja untuk menggunakan kondom telah dikritik secara meluas, terutamanya berkenaan dengan negara-negara di mana kejadian AIDS dan HIV telah mencapai tahap wabak [Epidemik]. Dalam pembelaan mereka, umat Katolik memetik negara seperti Kenya dan Uganda di mana perubahan tingkah laku digalakkan—bukannya penggunaan kondom—dan di mana kemajuan yang lebih baik telah dicapai dalam mengawal penyakit itu berbanding di negara yang menggalakkan penggunaan kondom sahaja. [150] [151]

Mencabul maruah rumahtangga

Menurut Gereja, perzinaan dan perceraian adalah suatu bentuk pencabulan maruah perkahwinan; Gereja mentakrifkannya seperti berikut:

1. Zina ialah hubungan seksual antara seorang lelaki dan seorang perempuan di mana sekurang-kurangnya salah seorang daripada mereka terikat oleh perkahwinan dengan orang lain [tidak setia]. Atas sebab ini Gereja memandang perzinaan sebagai dosa yang lebih serius daripada percabulan. [152] Kreeft menyatakan, "Pezina berdosa terhadap pasangannya, masyarakat dalam lingkungannya, dan anak-anaknya serta terhadap tubuh dan jiwanya sendiri." [153]
2. Perceraian: Menurut terjemahan Bible New American Bible, Yesus mengajar, "Sesiapa yang menceraikan isterinya (kecuali perkahwinannya adalah haram) menyebabkan dia berzina; dan sesiapa yang berkahwin dengan seorang janda yang diceraikan adalah perbuatan berzina." [154] Peter Kreeft menjelaskan tafsiran Gereja tentang ajaran ini dengan mengatakan bahawa Yesus melihat perceraian sebagai pengaturan kemudahan yang dimasukkan ke dalam undang-undang Yahudi. [153] Gereja mengajar bahawa Tuhan Pencipta menghendaki perkahwinan yang tidak dapat dipisahkan: sama seperti penciptaan seorang anak tidak boleh "tidak diciptakan," begitu juga "satu daging" dalam ikatan perkahwinan. [153] Katekismus menyatakan, "Perceraian adalah pelanggaran berat terhadap hukum alam . Perceraian menuntut penamatan perjanjian untuk hidup bersama sehingga kematian yang telah dibuat secara sukarela oleh suami isteri." [121] Dengan berkahwin lain, orang yang diceraikan itu menambahkan lagi kesalahan kerana pasangan yang berkahwin semula dilihat berada dalam keadaan "zina umum dan kekal". [153]

Kompendium Katekismus 502 menyenaraikan kesalahan lain tentang maruah perkahwinan adalah: poligami, sumbang mahram, perhubungan bebas (tinggal bersama atau bersekedudukan, gundik atau konkubinat), dan seks sebelum atau di luar perkahwinan. [155]

Kehidupan berasingan, perceraian sivil, pembatalan perkahwinan

Menurut Gereja, terdapat situasi yang tidak sama dengan perceraian:

1. Dalam situasi yang melampau seperti keganasan rumah tangga, hidup berasingan dibenarkan. Ini tidak dianggap sebagai perceraian dan boleh dibenarkan. [156]
2. Perceraian sivil bukanlah perceraian dari sudut pandangan Gereja. Jika perceraian sivil adalah satu-satunya cara untuk menjamin hak undang-undang tertentu, menjaga anak, atau melindungi warisan, Gereja melihatnya sebagai boleh diterima secara moral. [156] [157]
3. Pembatalan (kadang-kadang dipanggil pembatalan) perkahwinan bukanlah perceraian; ini adalah keputusan Gereja bahawa perkahwinan yang telah dilakukan tidak pernah sah. Perkahwinan dianggap tidak sah jika ia tidak mengandungi salah satu daripada lima elemen penting: ia mesti "lengkap", "seumur hidup", "timbal balik", "hadiah percuma", dan antara "lelaki dan perempuan". [156] Dalam Ucapannya kepada Roman Rota pada 22 Januari 1996, Pope John Paul II menyatakan bahawa pasangan suami isteri tidak mempunyai hak untuk membatalkan tetapi mempunyai hak untuk mengemukakan kes mereka untuk terbatal atau sah di hadapan "pihak berkuasa Gereja yang berwibawa dan untuk meminta keputusan." dalam kes ini." [158] Menurut Keuskupan Katolik Arlington:

   ... Tanda-tanda yang mungkin menunjukkan sebab untuk menyiasat pembatalan adalah: perkahwinan yang tidak termasuk hak untuk mempunyai anak, atau untuk perkahwinan kekal, atau untuk komitmen eksklusif. Selain itu, perkahwinan awal; perkahwinan dengan tempoh masa yang sangat singkat; perkahwinan yang dicirikan oleh penyalahgunaan dadah, fizikal atau emosi yang serius; penyelewengan amalan seksual; kekurangan komitmen dan kekurangan rasa tanggungjawab yang mendalam dan konsisten; persetujuan bersyarat untuk perkahwinan; penipuan atau penipuan untuk mendapatkan persetujuan pasangan; penyakit mental yang serius; atau ikatan perkahwinan terdahulu. Ia adalah perlu untuk menentukan asas untuk permohonan itu selepas perundingan yang meluas dengan diakon atau paderi paroki, dan berdasarkan bukti yang ada. [158]